poczekaj [poczekajcie]

poczekaj [poczekajcie] {{/stl_13}}{{stl_8}}wykrz. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'tym słowem mówiący sygnalizuje chęć zatrzymania rozmowy dla zebrania myśli, powiedzenia o czymś ważnym (co przyszło mu na myśl), zwrócenia na coś uwagi lub uspokaja rozmówcę, że zaraz o czymś powie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poczekaj, o czym to mówiliśmy? Poczekajcie, przecież można to załatwić inaczej. Ty, poczekaj, jest taka książka o tym. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tym słowem mówiący wyraża groźbę, pogróżkę w stosunku do rozmówcy (określoną bliżej w dalszej części zdania) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poczekaj, jeszcze się doigrasz! Poczekajcie no; jak powiem ojcu, to dostaniecie za swoje! {{/stl_10}}